Vandaag maak ik de moedige keuze om als ondernemer afstand te nemen van “diversiteit en inclusie”. Moedig, omdat er veel bedrijven zijn die samenwerkingen zullen stopzetten met mij. Mijn eerste business-interview en het verschijnen in een magazine gebeurde een tijdje terug. Toen ik iets langer dan een jaar geleden begon, was ik enthousiast om eigen baas te worden en wilde ik hét verschil maken. Ik sprak voor de grootste bedrijven, gaf een TED-Talk en hielp (onder andere) ministeries mee om mensen met een etnische achtergrond binnen te halen. 🍀
Met grote spijt zag ik onrecht in het D&I-wereldje dat “acceptatie” schreeuwt. “Wees jezelf”, zeggen ze. “Maar wél binnen de kaders waar wij ons prettig in voelen”, denken ze. 🖼️ Zo is het niet “inclusief” om voetbalspelers te dwingen om regenbogen te dragen, en vervolgens kansen af te pakken als ze dit niet doen. Het is niet “inclusief” om Russische atleten/burgers te buitensluiten door fouten van wereldleiders. Het is niet “inclusief” om biologische mannen te laten sporten tegen biologische vrouwen. Ik kan blijven doorgaan over de double-standards die ik tegenkwam.
Als vrouw met een niet-westerse achtergrond krijg ik geen “white supremacist” stempel. 🎉 Daarom moet ik degene zijn die zegt dat D&I hypocriet is. Vanaf nu ben ik in te huren om mensen échte diversiteit en inclusie te leren. Dat begint bij je verschillen ownen en in je kracht staan, in plaats van de o zo bekende slachtofferrol aannemen. Want wie de heck denkt mij tegen te houden als ik het wil maken? De witte heteroman? Dacht het niet. Die lust ik rauw.🍴